Op 30 juli 2012 overleed te Leuven René Jongen, professor emeritus van de Université Catholique de Louvain. Hij werd geboren te Moresnet op 8 november 1935. Hij studeerde aan de UCL, toen nog te Leuven, Germaanse filologie en werd na een studieverblijf te Marburg in 1965 te Leuven assistent aan het Instituut voor Dialectologie. Hij promoveerde vijf jaar later met een uitvoerige en grondige studie over het toonsysteem en andere prosodische verschijnselen in het dialect van zijn geboorteplaats en publiceerde ook vanuit een generatief standpunt een vergelijkende studie over de fonologie van drie dorpsdialecten uit het Zuidbrabants-Limburgse grensgebied. Na zijn benoeming tot hoogleraar aan de UCL heeft hij zich vooral met semiologische problemen beziggehouden en werd op die manier een van de beste kenners van de schilder René Magritte. Maar op het einde van zijn leven keerde hij terug naar zijn eerste liefde, de Rijnlands-Limburgse toonaccentproblematiek en schreef daarover een magistraal artikel in de Handelingen van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie 82 (2010). De Limburgse dialectologie herdenkt hem in dankbaarheid. (jg)